Güvenilmez - Şiir

Aşkın badesini içince
birden içimde doğuyorsun
gece karanlık gökyüzünde parlayan yıldızım
sabahları yeryüzünü bir fener gibi aydınlatan güneşim
gece olup masaya oturunca
kadehim de biraz şarap bir de sen oluyorsun .

Güvenir misin bana bilmem
ama ne yaptımda güvenmiyorsan bana
sen kız , bağır , sitem et
bunların hepsinin derdi benim
sen ki üstüne basmaya kıyamadığım
gökyüzüne değen merdivenim . .

Kızıl Şafaklar - Şiir

Kızıl bir şafak açıyor
karanlıktan aydınlığa doğru .
Emperyalizmin karanlığını boğarak
yeni günlere , yeni güneşlere
kızıl şafaklar açıyor .

Kızıl bir şafak açıyor
madencinin vurduğu her kazmada
çiftçinin savurduğu her orakta
kızıl şafaklar açıyor .

Uyanıyorlar !
Uyanıyoruz !
Uyanıyor , işçiler , köylüler ve emekçiler
uyanıyor bütün dünyanın ezilen proletaryası
86 yıl önce nasıl başkaldırdıysak
şimdi de kaldırıyoruz
Boğuyoruz Empreyalizmi nasır tutan ellerimizle
kızıl şafaklar açıyor üzerimize doğru .

Kırıyoruz kapitalizmin ellerimize bağladığı zincirleri
orağımızı , çekicimizi yanımıza alarak geliyoruz
vuruyoruz Katil Amerikan emperyalizmine .
Bir kez daha haykırıyoruz Defol Amerika !
Defol okyanusun ötesine
Defol yurdumuzdan !

Unutmadık katlettiğin canları
Deniz`i , Yusuf`u , Hüseyin`i
Sinan`ı ,  Mahir`i ...
Ruhumuzdur onların cansız bedenleri
Ruhumuzdur onların davası
Ruhumuzdur onların mirası .

Kızıl bir şafak açıyor şimdi
Kanını akıttığınız devrimcilerin
kanları kadar kızıl .
Yüreğimiz kızıl .
Ve son bir kez daha söylüyoruz
Amerikan emperyalizmine ve onların uşaklarına
Devrim Şehitleri Ölümsüzdür !
Kızıl Şafaklar açıyor şimdi
Kızıldreye , Nurhaklara ve Şarkışlaya ...

Aynaya bakınca seni görüyorum - Şiir

Kelimeler , şiirler anlatamaz güzelliğini
üzerine şarkı da yazılsa
bütün dünya ozanları bir araya gelse
adına öykü yazsa
yine tutmaz ki senin öykünün yerini .

Şimdilerde kenarları tahtadan
ve tahtaların üzeri
kırmızı gül desenleri ile süslü aynadan
seni seyrediyorum .
Üflediğim sigara dumanı
bulandırıyor aynanın camını .

Aynı senin de güzelliğinle
gözlerimi bulandırdığın gibi .
Aynaya bakınca seni görüyorum
nedendir ki ?
İçim de o kadar büyümüş olacak ki sevgin
iç içe geçmiş iki insan gibi
aynaya bakınca seni görüyorum .

Pencere açık ,
içeriye nefesinle bütünleşmiş rüzgar giriyor
ve senin sesini yansıtan
serçeler ötüyor .
Ve karşımda görüyorum seni bir an için
meğer aynaya bakıyormuşum .
Aynaya bakınca seni görüyorum .

Gökyüzünde dönüp duran beyaz bulutlar bile
bir noktadan sonra birleşiyor .
Ben hep üstünde durduğu yeri karanlığa boğan
mor yağmur bulutu muyum ?
İçimde ki birikmiş suyu ve kini bıraktıktan sonra
bir an için kayboluyorum .
Aynaya bakınca neden seni görüyorum ?

Kanatlı Böcek - Şiir

Tepemde duran balkon lambası
yatağımın yanıbaşına konan sinek
ve gözümün önünden bir an için geçen
kanatlı böcek .

Nasıl da kanatlandı
tepemde duran lambaya doğru
sinekte onun güzelliğini kıskanırcasına
ilgi bekledi benden ,
iteledikçe yüzüme , koluma ve ellerime kondu
dans etti adeta benimle
kanatlı böcekte tepemde duran
lamba ile .

Sinek, kanatlı böceği kıskandı
bende seni
balkon korkuluklarına elimi dayayıp
izledim sokağı
kanatlı böcek inmedi bir an olsun
lambadan aşağı .

Biraz sonra sabah oldu
lambayı kapadım
kanatlı böcek terketti tepemde duran
balkon lambasını
güneşe uçtu , güneşe doğru
ışıldamadı bir daha
balkon lambası o gece ki gibi
yalvarırım sende terk etme beni
kanatlı böceğin yaptığı gibi .

Kavuşmuyor kilidim ile yuvası - Şiir

Şimdilerde yıllanmış bir duvar gibiyim
sıvam paramparça olmuş
dökülüyor boyalarım .

Şimdilerde paslanmış demir gibiyim
işe yaramaz
bana dokunanları hasta edercesine .

Şimdilerde eski bir kapı gibiyim
her açıldığım da gıcırdıyorum
kapanmıyorum bile
kavuşmuyor kilidim ile yuvası.

İzmarit - Şiir

Sigaramı bitirdikten sonra
hep izmaritini izlerdim
sana olan aşkım da yere attığım
sigara izmariti gibiydi
önce parladı , bir kaç parçaya ayrıldı
ve usulca karanlığa gömüldü .

Mehtap bile küsmüş bize - Şiir

Okşamaz mı şimdi beni
hırçın bir dişi aslanın
pençelerini andıran ellerin ?

Ben bir sazım sen de tellerim
tellerim koptuğundan beri
sessiz türküler mırıldanıyor aşık. .

Gecenin karanlığında sokağı aydınlatan
sokak lambaları yanmıyor
mehtap bize küsmüş sanki
ışıldamıyor artık geceleri
yazın gelişini muştulayan portakal çiçekleri
açmıyor bir türlü .

Hatırlarsın belki
küçükken tepeleri aşıp gittiğimiz ormanı
işte biz o ormanda ki
büyümeyen iki fidan olarak kaldık hep
kimselerin sulamadığı bir yerde
büyümeyen iki fidan .